Bir adam ve oğlu yürüyüş yapıyorlarmış. Çocuk birden takılıp düşmüş ve canı yanıp

– Ahhhh diye bağırmış.

İleride bir dağın tepesinden “AHHHH” diye bir ses duymuş ve şaşırmış. Merak etmiş ve

– SEN KİMSİN? diye bağırmış. Aldığı cevap “SEN KİMSİN?” olmuş.

Aldığı cevaba kızıp:

– SEN BİR KORKAKSIN, diye tekrar bağırmış. Dağdan gelen ses “SEN BİR KORKAKSIN!” diye cevap vermiş.

Çocuk babasına dönüp:

– BABA NE OLUYOR BÖYLE, diye sormuş.

– OĞLUM, demiş adam, DİNLE VE ÖĞREN ve dağa dönüp:

– SANA HAYRANIM, diye bağırmış.

Gelen cevap “SANA HAYRANIM!” olmuş. Baba tekrar bağırmış.

– SEN MUHTEŞEMSİN!

Gelen cevap; “SEN MUHTEŞEMSİN!” olmuş. Çocuk çok şaşırmış, ama halen ne olduğunu anlayamamış. Babası açıklamış:

– İnsanlar buna “yankı” derler, ama aslında bu “Hayattır”. Hayat daima sana senin verdiklerini geri verir. Hayat yaptığımız davranışların aynasıdır. daha fazla sevgi istediğin zaman daha çok sev! Daha fazla şefkat istediğinde, daha şefkatli ol!. Saygı istiyorsan insanlara daha çok saygı duy. İnsanların sabırlı olmasını istiyorsan sen de daha sabırlı olmayı öğren. Bu kural hayatımızın bir parçasıdır; hayat bir tesadüf değil, yaptıklarımızın aynadaki bir yansımasıdır.